m topologicznym

Encyklopedia PWN

homeomorfizm
[gr. homoiómorphos < hómoios ‘równy’, ‘podobny’, morphḗ ‘kształt’],
mat. funkcja wzajemnie jednoznaczna (różnowartościowa i na) pomiędzy przestrzeniami topologicznymi i taka, że ona sama oraz odwrotna do niej — są ciągłe;
mat. dział topologii algebraicznej poświęcony, podobnie jak teoria homologii, badaniu przestrzeni topologicznych za pomocą przyporządkowanych im systemów algebraicznych, takich jak grupy kohomologii i pierścienie kohomologii;
Lewin Kurt Wymowa, ur. 9 IX 1890, Mogilno (Wielkopolska), zm. 12 II 1947, Newtonville (stan Massauchetts, USA),
psycholog niemiecki; twórca kierunku zwanego psychologią topologiczną lub psychologią pola;
grupa matematyków związana w okresie II RP z Uniwersytetem Lwowskim: S. Banach, H. Steinhaus, S. Mazur, W. Orlicz, S. Kaczmarz, J. Schauder, M. Kac i in.;
mat. każdy kompleks symplicjalny K, mający tyle wierzchołków a1, a2, ... , an, ile jest elementów skończonego pokrycia przestrzeni topologicznej X zbiorami otwartymi U1, U2, ... , Un (X = U1 U2 ... Un), oraz spełniający warunek: wierzchołki tworzą sympleks w K wtedy i tylko wtedy, gdy elementy pokrycia o takich samych wskaźnikach jak dane wierzchołki mają niepuste przecięcie;
mat. przestrzeń Hausdorffa X (przestrzeń topologiczna), której każdy punkt ma otoczenie postaci ℝn/Gx (przestrzeń orbit (mat. ) działania na ℝn grupy skończonej Gx, na ogół różnej w różnych punktach xX);
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia